پتانسیل ورزش کشور بسیار بیشتر از آن چیزی است که امروز به چشم میآید. این واقعیت از سوی کارشناسان و خبرههای این حوزه تأیید شده است، اما مشکل اینجاست که هنوز استعدادهای زیادی در ایران هستند که فرصت ظهور و ترقی به آنها داده نشده است.
پتانسیل ورزش کشور بسیار بیشتر از آن چیزی است که امروز به چشم میآید. این واقعیت از سوی کارشناسان و خبرههای این حوزه تأیید شده است، اما مشکل اینجاست که هنوز استعدادهای زیادی در ایران هستند که فرصت ظهور و ترقی به آنها داده نشده است.
در ادامه یادداشت ۱۷ بهمن روزنامه جوان به قلم اشرف رامین میخوانیم: پتانسیل ورزش کشور بسیار بیشتر از آن چیزی است که امروز به چشم میآید. این واقعیت از سوی کارشناسان و خبرههای این حوزه تأیید شده است، اما مشکل اینجاست که هنوز استعدادهای زیادی در ایران هستند که فرصت ظهور و ترقی به آنها داده نشده است. توجه به این موضوع اهمیت استعدادیابی در سطح خرد و کلان را نشان میدهد.
کشف استعدادها مقولهای مهم در ورزش همگانی و قهرمانی محسوب میشود و توجه به آن آینده این حوزه را تضمین میکند. طی این سالها برنامههای مختلفی در خصوص استعدادیابی در ردههای مختلف انجام شده و سازمانها، فدراسیونها و هیئتهای زیادی در آن نقش داشتهاند. معمولاً فدراسیونها با اعزام نمایندگان خود و برگزاری مسابقات و اردوها در استانهای مختلف، ورزشکاران بهویژه در ردههای پایه را رصد میکنند و از این طریق نخبگان را در برنامههای حمایتی خود قرار میدهند تا در آینده ستارههای ورزش کشور لقب بگیرند. از طرفی آموزش و پرورش و سازمان بسیج نیز برنامههای استعدادیابی را با برپایی پایگاههای خود در سراسر کشور دنبال میکنند. در عین حال هیئتهای استانی نیز وظایفشان را فراموش نکرده و در این پروسه سهمشان را ایفا میکنند.
پیدا کردن استعدادهای نهفته پروژه عظیمی است که تاکنون افتخارات زیادی را نصیب ورزش کشور کرده و اگر مدیران ورزش با جدیت بیشتری این موضوع را پیگیری کنند، نهتنها نگران جایگزینی ستارهها و نسلهای طلایی نخواهیم بود، بلکه باید منتظر ظهور ستارگان جدید هم باشیم. برای رسیدن به این هدف، تدوین برنامههای کوتاه و بلندمدت ضروری است.
این برنامهها باید از سوی کارشناسان امر تأیید شود و پس از گرفتن تأییدیهها و در نظر گرفتن بودجه لازم، در دستور کار همه ارکان ورزش قرار بگیرد. به سرانجام رسیدن این پروژه همکاری همهجانبه را میطلبد، از یکسو وزارت ورزش باید نقش نظارتیاش را به خوبی ایفا کند و عملکرد مدیران ارشد بابت این مسئله را مورد ارزیابی دقیق قرار دهد. از سوی دیگر فدراسیونها، ادارات کل استانها و هیئتها نیز باید همسو با برنامه استعدادیابی پیش بروند. در این مسیر آنها موظفند با جدیت و اهتمام هرچه بیشتر در جذب و کشف استعدادهای سراسر کشور تلاش کنند و اجازه ندهند دوری مسافت یا محروم بودن یک شهر و منطقه به سوختن یک استعداد بزرگ منجر شود. تشکیل کارگروههای ویژه برای شناسایی نخبهها در ردههای پایه نیز کمک بزرگی به این پروژه خواهد کرد.
استعدادیابی بحث جدیدی در ورزش ما نیست و در دهههای اخیر بارها طرحهای متنوعی در این زمینه اجرا شده است، اما چالش اصلی زمانی پیش میآید که پروسه شناسایی چهرهها بعضاً به صورت گلخانهای و پراکنده انجام میشود. اینکه با یک فراخوان عدهای از ورزشکاران نونهال و نوجوان را بدون برنامه گردهم بیاوریم و اخبار آن را با آب و تاب بازتاب دهیم، نتیجه مطلوبی در پی نخواهد داشت. اینگونه طرحها باید با یک پشتوانه قوی فنی، کارشناسی و آیندهنگری برگزار شوند تا خروجی لازم را داشته باشند و ثمره آن در عرصههای مهم به چشم آید.
در سالهای گذشته برخی رشتهها با تکیه بر مدیریت قوی و با همکاری هیئتها، استانهای مختلف و همچنین ظرفیتهای بسیج، آموزش و پرورش و حتی ورزش دانشگاهی برای خود پشتوانه قوی در تمامی ردهها فراهم کردهاند تا جاییکه نگرانی از بابت رفتن ستارهها و تغییر نسل ندارند، اما سایرین تا کفگیرشان به تهدیگ میخورد یاد استعدادیابی و سوءمدیریتهای صورت گرفته در این خصوص میافتند. با مصدومیت یا بازنشستگی یک ستاره ورزشی نباید یک رشته و یک فدراسیون وارد بحران شود. اگر مدیران به جای از دست دادن زمان، دعواهای داخلی و تلاش برای رسیدن به پست و مقام، کمی هم برای بها دادن به استعدادهای جوان وقت بگذارند، هرگز خلأیی از بابت تغییر نسل و جایگزینی نفرات احساس نخواهند کرد.
نویسنده : Vahid Riyahi & Vahideh Riyahi
تاریخ : یک شنبه 28 ارديبهشت 1401
تحقیقات نشان میدهد ورزش تقریباً بر تمام سلولهای بدن تاثیر می گذارد و نه تنها قلب و عضلات بلکه سایر اندامهای بدن نیز تحت تاثیر ورزش قرار می گیرند.
تحقیقات نشان میدهد ورزش تقریباً بر تمام سلولهای بدن تاثیر می گذارد و نه تنها قلب و عضلات بلکه سایر اندامهای بدن نیز تحت تاثیر ورزش قرار می گیرند.
به گزارش پایگاه اینترنتی ان.بی.سی نیوز، بطور کلی ورزش کردن برای برخورداری از یک سلامت خوب مهم و حیاتی است.
از جمله مزایای ورزش کردن که توسط مراکز کنترل و پیشگیری از بیماریها آمریکا فهرست بندی شده است، می توان برخورداری از ذهن هوشیارتر، افسردگی و اضطراب کمتر، خواب بهتر، کمک به مدیریت وزن، برخورداری از استخوانها و عضلات قویتر و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای قلبی، سکته، دیابت و سرطان سینه، روده بزرگ و سایر اندام ها را نام برد.
در دستورالعملهای بهداشتی به بزرگسالان توصیه می شود که برای به دست آوردن «مزایای قابل توجه سلامتی»، دست کم ۱۵۰ تا ۳۰۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی با شدت متوسط یا ۷۵ تا ۱۵۰ دقیقه در هفته فعالیت بدنی شدید یا ترکیبی معادل انجام دهند.
گلن گاسر، استاد فیزیولوژی ورزش و راه حل های سلامت در دانشگاه ایالتی آریزونا در آمریکا گفت: تحقیقات نشان میدهد افرادی که اضافه وزن دارند، اما به طور منظم ورزش میکنند، هنوز از مزایای سلامتی زیادی بهره میبرند. ورزش اساساً نتایج سلامتی را تا حد زیادی مستقل از کاهش وزن بهبود می بخشد.
وی و همکارانش در مطالعه ای که مقاله ای در زمینه یافته های آن ماه اکتبر در نشریه iScience منتشر شده است، مطالعات متعددی را مرور و اثرات کاهش وزن را با ورزش برای افزایش طول عمر و بهبود سلامت کلی افراد مقایسه کردند.
گاسر گفت: در حالی که بیشتر این داده ها بر اساس مطالعات مشاهده ای بوده و نمی توان از آنها برای تعیین علت و معلول استفاده کرد، اما این تحقیق نشان می دهد که کاهش وزن با کاهش ۱۰ تا ۱۵ درصدی خطر مرگ و میر مرتبط است. بطور مقایسه، مطالعات نشان می دهد که افزایش فعالیت بدنی یا بهبود تناسب اندام با کاهش خطر مرگ و میر در محدوده ۱۵ تا ۶۰ درصدی مرتبط است.
وی گفت: پیام اصلی این است که به نظر میرسد تنها فعالیت بدنی و تلاش برای بهبود تناسب اندام، چشمانداز بهتری برای طول عمر نسبت به تلاش صرف برای کاهش وزن فراهم میکند.
مطالعه دیگری که سال گذشته منتشر شد، همچنین نشان داد که ورزش و پیادهروی حتی کمتر از ۱۰ هزار قدم که اغلب توصیه میشود، باعث افزایش طول عمر میشود.
بر اساس نتایج این مطالعه که JAMA Open Network منتشر شده است، افراد میانسالی که به طور متوسط حداقل هفت هزار قدم در روز راه میرفتند نسبت به افرادی که کمتر راه می رفتند، در ۱۰ سال آینده حدود ۵۰ تا ۷۰ درصد کمتر در معرض خطر مرگ ناشی از ابتلا به سرطان، بیماری قلبی یا دلایل دیگر قرار داشتند.
«آماندا پالوچ»، استادیار حرکت شناسی در دانشگاه امهرست ماساچوست در آمریکا و نویسنده این مطالعه گفت: فعالیت بدنی روی مکانیسم های متعددی در بدن تاثیر دارد و به این ترتیب می تواند به طور بالقوه به پیشگیری از بیماری های مزمن و در نتیجه از مرگ زودهنگام کمک کند.
دکتر «رابرت سالیس» که از سال ۲۰۰۷ تا ۲۰۰۸ رییس کالج آمریکایی «پزشکی ورزش» بود، مدتهاست که ورزش را بخش مهمی از یک سبک زندگی سالم می داند. وی کمپین «ورزش دارو است» را راه اندازی کرد. این کمپین پزشکان را تشویق می کند با بیماران در مورد فعالیت بدنی خود و حتی «تجویز ورزش» صحبت کنند.
سالیس که استاد بالینی پزشکی خانواده در دانشگاه کالیفرنیا نیز هست، می گوید: افراد کم تحرک که فعالیت بدنی را شروع می کنند، بلافاصله می توانند احساس بهتری داشته باشند.
وی افزود: سلامت روان اولین مزیت ورزش کردن است و این تقریباً اولین چیزی است که مردم در نتیجه ورزش کردن به آن توجه می کنند؛ بطوری که می گویند احساس بهتری دارم، انرژی بیشتری دارم، بهتر می خوابم. ورزش به کاهش ابتلا به فهرستی از بیماری های مزمن از دیابت گرفته تا بیماری قلبی، فشار خون، کلسترول ، سرطان و غیره کمک می کند.
سالیس بیمارانی را که ورزش نمیکنند تشویق میکند با انجام فعالیت های بدنی کم، ورزش کردن را آغاز کنند. وی همچنین بیماران را تشویق میکند حتی اگر وزن کم نمیکنند، به ورزش کردن خود ادامه دهند. اغلب اوقات، تمرکز منحصر به فرد افراد روی وزن است و فکر می کنند که اگر وزن کم نکنند، ورزش برای آنها مفید نبوده است. بسیاری از آنها این موضوع را به عنوان دلیلی برای توقف ورزش کردن عنوان می کنند، اما باید بدانید که وزن ارتباط چندانی با فواید ورزش کردن ندارد و لاغر بودن به این معنی نیست که نیازی به ورزش کردن ندارید.
نویسنده : Vahid Riyahi & Vahideh Riyahi
تاریخ : پنج شنبه 8 ارديبهشت 1401
خوش آمدید
با سلام اینجا مکانی، جهت معرفی و تحقق بخشیدن به اهداف رشته تربیت بدنی و علوم ورزشی می باشد ،از انتخاب شما سپاسگزاریم.
کارشناس تربیت بدنی و علوم ورزشی وحید ریاحی
آسیب شناس ورزشی و حرکات اصلاحی وحیده ریاحی